Historie
De eerste jaren
In het eerste jaar na de oprichting van de vereniging kon de vereniging al direct de eerste Prins presenteren. Hier ging het om de heer Thijs Conraads. Hij werd gekozen op de feestavond van de buurtvereniging Kloosterstraat. Op deze avond was ook de raad van elf aanwezig, toentertijd echter uitgedost met slaapmutsen en orden van bierviltjes. Een andere aanwezige die avond was de Hofnar, die vanaf dat moment ook niet meer weg te denken is uit de Simpelveldse carnaval. In die beginjaren was er nog geen optocht. De prins trok samen met de raad van elf op carnavalsavonden door het dorp, en strooide snoepgoed in de café’s. In 1957 werd het wapen van de vereniging ontworpen door medewerkers van drukkerij Coenen. Dit wapen is vanaf toen een vast herkenningspunt van de woeësj-joepe uit Simpelveld. Tevens werd in dat jaar de prinsenroad opgericht. Een afdeling bestaande uit oud prinsen van de woeësj-joepe. Hierna gaat het plots snel met de vereniging. In 1958 zien drie afdelingen het levenslicht, te weten het optochtcomité, de jeugdraad van elf en het jeugdcomité. Waarbij de eerste zich bezig houdt met de organisatie van de carnavalsoptocht op carnavalszondag, waarvan de eerste plaats had in 1959.. De laatste twee afdelingen leidden ook tot de installatie van een jeugdprins als tweede hoogheid binnen de carnaval in Simpelveld. Tevens zag de vereniging dat jaar zijn eerste bloemenkoningin. De eerste jaren stond zij binnen de carnaval nog bekend als bloemenprinses. Maar ergens in de loop van de jaren zestig werd haar naam gewijzigd in bloemenkoningin. Tevens werd in het carnavalsseizoen 1958 1959 de auw wiever vereniging opgericht. Die vanaf dat moment ook de organisatie van een auw wieverbal in Simpelveld op zich nemen, deze auw wieverbal werd gehouden op de “blauwe maandag”, de maandag voor de carnaval. En genoot jaren lang een zeer groot succes. In de recente geschiedenis werd de auw wieverbal verplaatst naar de zaterdag voorafgaand aan deze blauwe maandag, daar er toch een terugloop in belangstelling was op de maandag. In de jaren vijftig werd ook de dans en showgroep accelerando opgenomen in de woeësj-joepe familie. Zij leveren nog elk jaar hun bijdrage aan de proclamatie van de prins.
De vereniging groeit, de jaren zestig en zeventig
In 1965 begon de prinsenroad met de organisatie van de galabal, een avond die zou uitgroeien tot een van de hoogtepunten in de Simpelveldse carnaval en waar al veel nationaal en internationaal vermaarde artiesten opgetreden hebben. Tevens werd op deze avond de gala-orde uitgereikt, deze werd beschikbaar gesteld aan een persoon die zich op een of andere manier verdienstelijk heeft gemaakt voor de Simpelveldse samenleving. De titel die hij of zij dan gedurende een jaar mag voeren is de titel van gala-ridder.
Elf jaar later leverde de prinsenroad nog een bijdrage aan de Simpelveldse carnaval, vanaf 1977 begonnen zij namelijk ook met de organisatie van een herenzitting, op een zondagochtend, alleen bedoeld voor het mannelijke deel van Simpelveld.
Eind jaren zestig werd tevens de doebele forto opgericht, de sjpass-kapel van de woeësj-joepe. Deze vereniging werd mede opgericht door André Jorissen, die al jaren actief was in de carnaval te Simpelveld. Vooral als artiest heeft hij een onuitwisbare indruk achtergelaten. Deze kapel is in de loop der jaren, met hun markante manier van muziek maken, zeer succesvol geworden. Tegenwoordig hebben zij regelmatig optredens in zowel binnen- als buitenland. Tevens organiseren zij sinds 1977 het kloonetrekken dat elk jaar op carnavalsdinsdag wordt gevierd. Sinds 1985 organiseren zij tevens het joekskapellentreffen. De naam van mede-oprichter van de doebele forto duikt ook op in 1971, het jaar van het 2 x 11 jarig jubileum. Hij was toen schrijver en regiseur van de revu “inge daag wie vrugger i Zumpelveld”. Deze revu was de aanleiding voor het, vanaf 1974, organiseren van de volkszietsong, een avond waar alleen maar Simpelveldse artiesten hun kunsten op het podium mochten vertonen. In 1977 moest deze avond echter afgelast worden, door een tekort aan artiesten. Dit heeft geleidt tot de oprichting van de negende afdeling binnen de vereniging, de artiestenafdeling. Die later ook, tezamen met de raad van elf zorg ging dragen voor de zeer succesvolle schlagerzietsong.
De jaren tachtig, welkom aan de vrouwen!
In 1981 werd de damesraad van elf lid van de woeësj-joepe. Deze vereniging bestond al vele jaren en was ontstaan toen een groep dames rond de initiatiefneemster mevrouw Kemp in de jaren zestig het idee kregen om een damesraad van elf op te gaan richten. Deze was toentertijd gekoppeld aan de “bejaardensoos” (sociëteit). Vanaf 1965, het jaar van oprichting, leverden zij al direct een bijdrage aan de carnaval in Simpelveld, vanaf dat jaar werd namelijk een dameszietsong georganiseerd. Tevens werd er elk jaar een prinses gekozen. Die sinds 1976 ook een eigen receptie heeft. Door het succes werd eind jaren zeventig besloten om deze groep dames los te koppelen van de “soos”. Dit leidde in 1981 tot opname in de woeësj-joepe familie.
Als laatste afdeling werden de dames van de ex-bloemenkoninginnenraad in 1986 aan de woeësj-joepe toegevoegd. Hiervoor was het zo dat een bloemenkoningin na aftreden haar “zwanenzang” maakte binnen de vereniging. Voor deze dames was er geen officiele functie meer. Na twee minder succesvolle pogingen werd de raad in 1986, met als initiatiefneemster Yasemin Özoran de bloemenkoningin van 1985, wel opgericht.
De jaren negentig en het nieuwe millenium
In deze jaren komen er geen nieuwe afdelingen meer bij de woeësj-joepe, maar dat wil niet zeggen dat we hier niet met een springlevende vereniging te maken hebben. De vereniging is met een 180 tot 200 leden nog steeds groot te noemen. De vele activiteiten die georganiseerd worden zijn nog steeds prima bezocht door veel leden, maar zeker ook door niet leden. Tevens werd in deze jaren ook een verjonging doorgevoerd. Binnen alle afdelingen werden ook steeds meer jeugdigen lid, die gezamenlijk met de oudgedienden op dit moment de “carnavalskar” in Simpelveld trekken. De artiestenafdeling is nog steeds springlevend. Dit blijkt uit het feit dat er ook nu nog een groot aantal leden meedingen naar de titel van schlager van het carnavalsseizoen. De laatste jaren baart het alleen enige zorg dat de allerjongsten onder ons minder animo hebben voor de carnaval. Een probleem dat bij veel carnavalsverenigingen blijkt te spelen. Echter ook hierin zullen de woeësj-joepe weer hun weg vinden. En zo slecht gaat het ook weer niet. Er zijn nog steeds veel kinderen aanwezig op de jeugdzietsong. En ook de opening van de kindercarnaval op zaterdag, die de, helaas ter ziele gegane, kinderoptocht vervangt begint weer meer kinderen naar de markt te lokken.
Ondertussen ruim 55 jaar woeësj-joepe
Binnen deze kop willen wij nog kort terugblikken op enkele highlights uit de geschiedenis van de vereniging. Zo werd in 1958 Annie van der Heyden, uit Simpelveld, jeugdbuutereedner kampioen van Limburg. Tevens vindt de Blau Sjuut, het narrenschip van zustervereniging de Winkbuule uit Heerlen, nog zeer frequent haar weg naar Simpelveld, dit is iets waar wij als woeësj-joepe zeker trots op zijn. Een ander hoogtepunt uit de geschiedenis van de woeësj-joepe is de organisatie van het B.C.L.-treffen. Dit is een feest waarbij een keer per jaar alle bij de overkoepelende Bond Carnavalsverenigingen Limburg aangesloten verenigingen zich treffen. De woeësj-joepe zelf bezochten dit feest wat een keer per jaar georganiseerd wordt steeds trouw. En in 1985 viel hen zelf de eer te beurt om dit te mogen organiseren. Tevens willen wij in dit punt de goede band aanhalen die de woeësj-joepe hebben met zusterverenigingen. Om te beginnen met de verenigingen in het dorp, de Hulser Bergböck en de Bocholtzer Kalk aan de Boks. Deze goede relatie heeft zelfs geleidt tot de organisatie van een gezamelijke sleuteloverdracht elke vrijdagavond voor de carnaval op het gemeentehuis van Simpelveld. Ook met andere verenigingen uit de regio wordt een goede band onderhouden. En zelfs over de landsgrenzen zijn er nu nog verenigingen waarmee de woeësj-joepe een zeer vriendschappelijke band hebben.